از زمانی که هم کم و بیش با بچه های کلاسشون آشنا شده حرفاشم بیشتر شده و هر روز توصیفی از همکلاسیاش داره, مثل اینکه علیرضا خیلی ساکته, حتی جیک ش هم در نمیاد و اصلا هیجان نداره, این که محسن همون پسر تپلي کلاسشون چون بیش از انداره شیطونه سر کلاس صندلی تکی میشینه, اینکه ایلیا اینقدر پر حرفه حتی از من هم بیشتر حرف میزنه و .... اما من از همشون بهترم، آخه همه بچه‌ها وقتي ميخوان مشق بنويسن تو كلاس از روي دست من نگاه ميكنن همين طور  بهتر بودنش رو هم با كاردستي‌هايي نشون ميده كه باهم درست مي‌كنيم و براي معلمش ميبره.

بهشون گفته بودن كه بايد مادر بزرگ و پدربزرگتون رو نقاشي كنيد. (شخصيت نقاشي‌هاي سپهر كاملا تك بعديه و فقط و فقط جانوران رو ميكشه، از كشيدن آدما هيچي لذتي نميبره) براي همين بهش گفتم خب نقاشي كن و گوسفند و سگ و مزرعه و كبك هم بكش، يا حتي بابا اسداله و بكش كه دستش تفنگه و ميخواد بره شكار, یا وانت بابا رو بکش که میخواد بره به گوسفندا سر بزنه و برای چوپونا وسلیه ببره, یا حتی میتونی زمینهای کشاورزی بکشی که داره کار میکنه اما خب توجيه كردن بچه‌ها گاهي اوقات كار راحتي نيست، اونا هرچي و كه ببينن باور ميكنن براي همين ميگه من دوست ندارم بچه‌ها بفهمنن كه بابا بزرگم کشاورزه !! (كلي براش توضيح دادم كه هر شغلي كه آبرو مند باشه قابل احترامه)

پی.ن: پاییز در کنار تمام روزهای رنگارنگش یه رنگ خاکستری و کدر هم داره که هرچقدر هم سعی کنی تا ازش کناره بگیری اما تجربه کردنش رو هم گریزی نیست, ویروس های کوچیکی که در روزهای ناپایدار پاییزی بیشتر و بیشتر فرصت بیدار شدن دارند تا حضور همیشگی ولی پنهان خودشون رو اعلام کنند, هرچقدر که گرفتگی صدا و کیپ شدن بینی و بی حوصلگی این روزها عذاب تلخه اما لیوانهای اب لیمو شیرین, بشقاب سوپ و آش و از همه داغتر معجون چای و عسل و لیمو و در نهایت اون دوش آب داغ  آخر که عبور تمام رخوت و سستی رو از تنت حس میکنی, روزهای پاییزی رو هم دلنشین میکنه, سپهر یه کمی حال نداره همه اینایی رو که گفتن دارم انجام میدم که خیلی زود به دوش آب گرمش برسه و لباس عافیت بپوشه.

++ ثبت نام والیبال مهمترین اتفاق این هفته بود.