|
مرد کوچک من بالندگیت را مادرانه به نظاره نشسته ام
|
همه از سپهر ميخواستن كه براشون دعا كنه، چون بار اولش بود كه شيريني زيارت رو از نزديك تجربه ميكرد و مرد كوچك از اين همه درخواست غرق شادي ميشد،
این عکس: "بر عکس ما جوان خواهد ماند" [ جمعه دوم خرداد ۱۳۹۳ ] [ 11:9 ] [ ]
[ ]
|
درباره وبلاگ  آن روز من در میان اضطراب انتظار و ثانیه ها ایستادم... اشک هایم جاری شدند و با زمزمه اذان سکوت شکسته شد ...و امروز حسی در من پنهان است؛ مرور میکنم گذشته را؛ روزها، شبها و ثانیه هایش را... می رسم به یک خاطره به یک رویا و امروز شیرین‌تر میشود. کودکی آرام به من لبخند میزند. بی شک ۶ مهر سال ۸۵ برای همیشه در دفتر ذهنم ماندگار خواهد بود. خاطرات کودکی، مثل حساب پس انداز بلند مدت نویسنده هاست "گراهام گرين" |
چون مطمئنا خودش هم خواسته‌هايي داشت كه در روزهاي زيارت با آقا در ميون بذاره و از نزديك شاهد اجابت دعاهاش باشه. خوشي‌ها و لذت‌هاي اين سفر با وجود همسفرهاي شاد و مسئوليت پذير و در عين حال جدي خاطره‌هاي بيشتري از خودش به جا گذاشته. مسير رفت و برگشتمان با قطار با دو كوپه ديوار به ديوار، مدت زمان اقامتمان در سوئيت و از همه ماندگارتر لحظه‌هاي ناب دعا در حريم امن رضوي و خواندن دعاي كميل . خاص بودن اين سفر به زنانه بودن وبچگانه بودنش برمي‌گردد. اينكه هفت مادر به همراه 9 فرزند به مدت سه روز دور از همسر تمام مسئوليت را به جان بخرد و بچه‌ها از هيچ تلاشي براي باهم بودن بيشتر و بازي‌هاي جسمي حركتي دريغ نكنند و همين ضريب دعوا و گلايه‌ها را بالا ميبرد اما چيزي از توان جسمي آنان براي آسايش و استراحت كم نميكرد. خلاصه كلام اينكه دلت را يك جايي در گوشه ايران جا ميگذاري و برمي‌گردي بدون خدا حافظي به اميد سلامي دوباره
